W dzisiejszych czasach nie sądzę, by ktokolwiek mógł się obejść bez telefonu komórkowego. Ja sama nie poradziłabym sobie bez telefonu komórkowego i dlatego cieszę się, że miałam go, gdy byłam 17-letnią dziewczyną. Ale szczerze mówiąc, nigdy nie chciałem mieć telefonu komórkowego. Ponieważ nie doświadczyłam jeszcze magii telefonów komórkowych. Poza tym wiedziałam, że i tak nie miałabym pieniędzy na zakup telefonu komórkowego – telefony komórkowe nie były tanie w tamtych czasach, około 20 lat temu. Wszystko kosztowało co najmniej 10 000 koron szwedzkich.
Poza tym nigdy nie wiadomo, skąd wziąć pieniądze na kredyt. Wynika to z faktu, że dawno temu IV miały naprawdę wysokie rachunki za telefon komórkowy. Gdyby nie można było dzwonić ani wysyłać SMS-ów, jaki pożytek byłby z telefonu komórkowego?Wiem, że nie byłem jedyną osobą, która myślała w ten sposób w tamtym czasie, ale znałem kilka osób, które po prostu miały telefon komórkowy w dłoni lub kieszeni. Nie mieli nic przeciwko wykonywaniu połączeń komórkowych lub wysyłaniu SMS-ów.
Moim zdaniem błędem byłoby również zastanawianie się, po co kupuje się technologię i telefony komórkowe. Prawdopodobnie nadal można kupić telefon komórkowy z przyciskiem. W rzeczywistości moja babcia nigdy nie chciała telefonu komórkowego z funkcją dotykową. Zawsze chciała telefon z przyciskami, ale w zeszłym roku kupiłem jej na Gwiazdkę telefon komórkowy z ekranem dotykowym. Na początku babcia przeklinała mnie przez około miesiąc, ponieważ nie mogła nauczyć się go obsługiwać. Ale miesiąc później powiedziała mi, że tak naprawdę sama ma już telefon komórkowy z ekranem dotykowym, że nauczyła się go obsługiwać po mnie, a potem była szczęśliwa, że może wykonywać połączenia wideo i tak dalej. Moja babcia nauczyła się nawet robić zdjęcia i pisać SMS-y. Trochę to trwało, ale w końcu wszystko opanowała.
